Mersin'de Sanatın Giremediği Sokaklara Çözüm: ‘Sanat’ı Çıkaralım! - Serdar Türkmen
haber, manşet, serdar türkmen, yazıçeviri 09:06
Bir arkadaş anlattı. Ama ben, benim bir arkadaşım anlatmış gibi anlatacağım; şahısın uzaklık derecesini arttırıp “mışmışmış”lı cümleler kurmamak için: Kadın AKP’ye oy vermek için gidiyor. Şortla gitmesi dolayısıyla sandık görevlisinin ‘hayvani’ ama buna rağmen yine de ‘onaylamaz’ bakışlarına maruz kalıyor. Adamın AKP’li olduğunu öğrenince karar değiştirip CHP’ye oy veriyor. Sonra da bunu anlatıyor!
Bu kızgınlığımın içinde, mahalledeki “Bizde yanlış olmaz abi” Sandık Odası tarafından kazıklanmam da var tabi ama şu anda yüzeyde duran ve bana şu saatte (01:38) takriben 1 saatte bitirebileceğimi öngördüğüm bu yazıyı yazdıran konu ise
Mersin’deki sanat sokakları.
Aslında bunlara “Sanat Sokağı” demeye dilim varmıyor ya neyse…
SANAT SOKAĞI MI?
İlki, İçel Sanat Kulübü’nün de olduğu sokak. Bu sokakta sanat dışında pek çok şey bulabilirsiniz. Örneğin, öğle saatlerinde sokak çeşitli hayvanların dönerlerinden çıkan kokularla kaplanır. Bu saatler yemekçilerindir. Yalnızca bir kişinin geçebileceği bir boşluk kalır. Sağ olsun dönerci amca belediyenin bankını da sandalyesi olarak kullanır. Diğer yemekçiler sokağın yarısına kadar serdikleri Çin malı o berbat yeşil halılarla ”Buraya kadar gelirim baba” yaklaşımıyla sanata katkı sunarlar. Bir alan kapmacası. ‘Yemekçi labirenti’nden çıkıp turculara varılır, burada da sanatsal turlar var, fiyatları bol 9’lu turlardan… Çok sanatsâl. A’nın üzerindeki noktaya dikkat! “Neyse” denir, biraz daha aşağı inilir. İn, in, in…
Bir kahvehane atmosferi ki sormayın, her türlü ‘insan körelten’ sohbet yapılabilir, bilumum ‘gerizekalaştırıcı’ iskambil ve benzeri oyunların müdavimleri bulunabilir. Hatta tiyatrocuları bile ağzının yan tarafından sigara sarkık, gözleri dumana maruz kalmaktan kısık ‘52’ oynarken bulabilirsiniz. “Rolüne çalışıyor” zannedersiniz ama aslında gerçekliğidir. Tefecileri de eksik olmayan bu sokakta çok çay içene ‘Çaykovski’ denebilir, kimse şaşırmayabilir, hatta bu, yegane espri olabilir.
Ama hakkını yemeyelim, ‘Sanat Clubberları’ arada bir sergi yapıyorlar.
ÇAKMA SANAT SOKAĞI
Bir başka sanat sokağı da Akdeniz Belediyesi’nin uydurduğu benim tabirimle “Çakma Sanat Sokağı”. Çok merkezi bir yerde olmasına rağmen, şu kentteki 8 yıllık bol gezmeli, ara sokaklara girmeli-çıkmalı yaşam kesitimde yalnızca bir kere gittiğim ve yolumu kaybetmediğim sürece bir daha da gitmeyeceğim bir yer olarak hafızamda yer kaplıyor. Akdeniz Belediyesi’nin ‘iyi niyetli ama bilmez’ çabalarıyla oraya kurulan stantlar da birer komedi unsuru olarak duruyorlar. Bu sokakta da icra edilen sanatların başında ‘çay yapma sanatı’ geliyor.
EGZOZ SANATI!
Son sanat sokağımız da Mezitli’deki Merko Sitesi yanındaki sanat sokağı. Sokağın ismi Derya Sanat Sokağı. Çünkü hemen yanındaki Derya Otomotiv orayı yaptırmış. Görgüsüzlüğün böylesi işte. Yani iki taş, bir resim, zannediyorlar ki tamam oldu burası. Sanat sokağının isminin başına dükkan ismi gelir mi hiç, çikolatalı gofret mi satacağız, sanat mı yapacağız?
Bunları yazarken aklıma ‘Nevit Kodallı Sokağı’ geldi. Nerede dersiniz? Söylemem!
ADINA BARİ PİSLEMEYİN!
İlgililerin, yapmayacağını ve hatta bu yazıyı okuma olasılıklarının bile oldukça düşük olduğunu iyi bilmeme rağmen yine de söyleyeyim; Bu sokaklara sanatın kendisi giremiyorsa bari sanatın ismi çıksın! Mesela bir tanesi ‘Kahvehaneler, Yemekçiler, Tefeciler, Turcular, Sanat Clubberları sokağı” olsun öteki “Çakma Sokak” olsun, öbürü de “Egzoz sokağı” olsun. Tertemiz…
Yapmazsanız yaparlar!
Serdar Türkmen
21 Haziran 2011
02:18, Mersin
serdaryturkmen@gmail.com
Posted by Halksanat
on 09:06.
Filed under
haber,
manşet,
serdar türkmen,
yazıçeviri
.
You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0
