Midye Avcıları - Uğur Aksoy
edebiyat 12:04
Bize birileri gelir sürekli birkaç kâğıt parçası verir ve giderlerdi. Ben bunu hiç bir zaman anlayamadım, yani babamın midyeler karşılığı aldığı o kâğıtları. Onlar yenmezdi tadı güzel değildi ki yiyesin. Ama babama her sorduğumda ‘ilerde anlayacaksın’ demişti. Şimdi ilersi diye kastettiği o ilerinin sınırını bilmiyorum. Ama şuanda çok ilerideyim. Ve de halen anlam veremiyorum. Babam biraz yaşlandı midye toplayıp ayıklama işine bazen geliyor. Ona bir gecenin gizli ayazında yeniden sordum. ‘Neden o kâğıtları alıyoruz diye’. Bana ‘ilerde anlarsın’ dedi yine. Bu sefer o ilersini sordum ‘bende bilmiyorum’ dedi. Çünkü kendiside o ilersine henüz ulaşmamış. Ama ayıklama sırasında yara olan ellerim karşılığında o kâğıtları almam ve de ne olduğunu anlamadan büyümem, sırlarla dolu çocukluğum. Hiç anlayamadım. Yinede bizim yakalayıp ayıkladığımız o midyelerin, üzerinde pahalı elbiseler olan adamların alması ve benim çocukluğumun onlara uzaktan bakmamla geçmesiydi anladığım. Küçük bölgemizde (kasaba da değil çünkü küçük bir alan) baraka evlerimizde kim bilir kaç çocuk böyle büyüyor. Denizin birkaç metre uzağında ki evlerimizde olan tek bir gerçek var ve de bizim bildiğimiz. Ayıkladığımız midyeler, geçen basit çocukluk, küçük hayaller ve hiçbir zaman tanımadığımız o kâğıtların bize hükmü…
Posted by Halksanat
on 12:04.
Filed under
